Z Kingą po różowe ;) łyżki do opon i tak ogólnie pojeździć.

Wtorek, 9 czerwca 2009 · dodano: 09.06.2009 | Komentarze 0

Zaczęło się strasznie...Niedługo po opuszczeniu przeze mnie domu, z nieba lunął deszcz. Taki dość solidny.
Postanowiłem, że dojadę do najbliższego miejsca użyteczności publicznej, którym była akurat stacja benzynowa na helenówku i zakupię tam kartę do telefonu żeby zadzwonić do Kingi i zadać (retoryczne) pytanie czy u niej też tak pada? ;)
Zadzwoniłem, Kinga była już na Pl. Wolności i tak, u niej też padało ;)
Umówiliśmy się, że Kinga pojedzie jeszcze trochę w moją stronę co by nie stała biedaczka i nie mokła stojąc...lepiej moknąć jadąc ;)
Niestety minęliśmy się na wysokości Parku Mickiewicza. Ja jechałem alejkami parku, a Kinga ulicą :) Szybki telefon i sprawa wyjaśniona. Spotkaliśmy się w parku gdzie na powitanie zahamowałem ostentacyjnie w kałuży wzbijając w powietrze wielką falę wody :) Kinga roześmiała się, oboje stwierdziliśmy, że pogoda wyborna, w sam raz na rower :)
Jako cel obraliśmy sobie hurtownię rowerową "Piasta" na widzewie - ja potrzebowałem łyżek do opon bo swoje sprezentowałem szwagierkowi.
Na początek skryliśmy się w teatrze "otwartym" w parku bo deszcz się nasilił.
Pogadaliśmy trochę i ruszyliśmy w dalszą drogę.
Tempo spokojne, wycieczkowe, pogaduchy, wymiana wrażeń z maratonu w Wa-wie, itd.
W końcu osiągnęliśmy cel. W środku pooglądaliśmy trochę nieprzyzwoicie drogiego sprzętu. Całe szczęście łyżki mieli tańsze niż w FR Shopie ;)
Następnym naszym celem miała być jakaś kawiarnia na piotrkowskiej gdzie mieliśmy spożyć ciepłą czekoladę lub bar w arturówku gdzie czekały na Nas gorąca herbata i smaczne fryteczki ;) Jednak w miarę dokręcanych kilometrów stwierdziliśmy, że wracamy do akademika i jemy hamburgery ;) Po drodze zrobiliśmy odpowiednie zakupy.
Hamburgery wyszły smaczne, ale nie mogło być inaczej...w końcu robiła je szefowa kuchni - Kinga ;)
Pojedliśmy, pogadaliśmy, obejrzeliśmy kawałek filmu z współlokatorką i nadszedł czas powrotu.
Spakowałem mandżur, pożegnałem się ładnie, wsiadłem na Autorka i wyruszyłem w drogę powrotną do domu.
Całkiem miły dzionek :)

Do Łodzi pogadać o moim wstąpieniu do team'u i po klocuszki do tylnego hamulca.

Poniedziałek, 8 czerwca 2009 · dodano: 08.06.2009 | Komentarze 0

Zgodnie z tym co ustaliłem z Adamem z Maxx Bike'a w sobotę, kiedy to zaproponował mi wstąpienie do ich teamu, pojechałem dzisiaj do sklepu by obgadać sprawę z, chyba głównodowodzącym, Tomkiem.
Po ciekawej rozmowie zakupiłem sobie u nich całkiem fajne okularki z wymiennymi szkiełkami AIM Typhoon, a następnie udałem się do Dynamo w celu kupienia klocków do tylnego hamulca co by mu smutno nie było, że w przednim są, a z tyłu nie ;)
Kupiłem jakieś alligatory "for all weather"... Zobaczymy co to będzie za cudo. Nawet nie jestem pewien czy to są metaliki - czas pokaże.
W każdym razie na chwilę obecną klocki, pomimo wciśnięcia tłoczków, trą mi o tarczę i z przodu (bo alligatory wsadziłem na przód) i z tyłu, gdzie włożyłem jeżdżone od kilku już dni accenty.
Także za wyczyn uznałem rozpędzenie się do prędkości 45 km/h w drodze powrotnej ;)
Na jednym ze skrzyżowań, już w Zgierzu, udało mi się schować za tir'a i grzać za nim 50km/h - tylko tak wolno bo nie mieliśmy zielonej fali :)

Do szkoły na laborki, a później ze szwagierkiem objazd początkowej części trasy maratonu łódzkiego.

Sobota, 6 czerwca 2009 · dodano: 08.06.2009 | Komentarze 0

Tak jak w tytule.
Najpierw pojechałem do szkoły, po drodze odwiedzając sklepy rowerowe w poszukiwaniu klocków hamulcowych.
Po szkole wpadłem do szwagierka i razem ruszyliśmy na trasę maratonu łódzkiego. Szwagier testował nowy nabytek - spd'y . Bardzo mu się podobała skuteczność nowej "zabawki" na podjazdach i ciągnięcie na twardszych przełożeniach. Ja też zadowolony, że szwagier powoli przesiąka cyklozą :D
Wróciliśmy do domu chwilę zanim spadł porządny deszczyk. Grillik, pogaduchy, a wieczorem powrót do domku i w kimę. Coś nadmiar tlenu dobrze na mnie zadziałał i zasnąłem jak dziecko :)

Po prezent dla kumpla.

Czwartek, 4 czerwca 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0

Niemożność wysiedzenia w domu.

Środa, 3 czerwca 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0

Nie mogłem wytrzymać dłużej w chałupie. Wskoczyłem na rower i pomimo tego, że kropiło zrobiłem rundkę po mieście.
W międzyczasie zaczęło padać mocniej, ale miałem to w du..e i cisnąłem nawet mocniej w pedały. Cel był prosty - w jak najkrótszym czasie, na jak najkrótszym odcinku zużyć jak najwięcej siły czyli WYŻYĆ SIĘ. Udało się. Wróciłem i byłem "zaspokojony" ;)

Po prezent i do babci na urodzinki.

Środa, 3 czerwca 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0

Do łodzi po klocki hamulcowe i...

Wtorek, 2 czerwca 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0

szkoda pisac

Dojazd z domu na maraton.

Niedziela, 31 maja 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0

Mazovia MTB Maraton Warszawa

Niedziela, 31 maja 2009 · dodano: 31.05.2009 | Komentarze 5

Nie mogłem spać pół nocy. Budziłem się co godzinę i nie mogłem zdzierżyć, że jeszcze tyle czasu do 8.30, o której to godzinie mieliśmy z Kingą wstać i zacząć się szykować. Jak się później okazało było to zdecydowanie za późno... ;)
W końcu nadeszła godzina zero. W 2 pokojach odezwały się dwa telefony, niemal jednocześnie dając znak do zerwania się z łóżek.
Poranne powitanie, herbatka, pierwsza wymiana zdań. Zaczynamy się powoli szykować.
Trochę za wolno. Zostawiliśmy postawieni w stan alarmu po telefonie jakiegoś kolegi Kingi, który oznajmił, że już od 10.15 zaczyna się ustawianie w sektorach...Kinga zaczęła robić jajecznicę, a ja musiałem jeszcze zmienić dętkę w rowerze siostry - wszystko na biegu. Nawet jedliśmy na stojąco :)
Później miałem jeszcze dylemat jak spakować wszystkie potrzebne mi rzeczy, ale jakoś dałem radę.
Wskoczyliśmy z maszynami do windy i szybko w dół. Od razu po wyjściu z bloku narzuciłem szybkie tempo. Miałem dodatkowy powód by się spieszyć - internetowa rezerwacja maratonu nie zadziałała i musiałem zanieść dowód wpłaty osobiście do biura zawodów. Na szczęście zdążyliśmy i obyło się bez problemów. Kindze udało się nawet wejść do swojego sektora. Ja nie miałem problemów z wejściem do dziesiątego ;)
3...2...1...0...i Start!
Powoli przesuwaliśmy się do przodu, aż w końcu nadeszła kolej na start najbardziej licznego i elitarnego spośród wszystkich sektorów - dziesiątego! :D
Poszliiiiiiiiiii!!!! :)
Wystartowałem ostro. Chciałem od razu na początku wyminąć wszystkich dużo gorszych od siebie żeby później na trasie mieć spokój. Wiedziałem, że w kampinosie będzie dużo single tracków i wyprzedzanie będzie utrudnione.
Na asfalcie zaraz za startem grzałem koło 45 km/h zupełnie nie czując tej prędkości. Chyba poranne nerwy i adrenalina zrobiły swoje :)
Wyprzedzałem wszystkich równo, jak leciało :) Nie wiem czy wtedy ktoś mnie wyprzedził, chyba nie, a jeśli nawet to najwyżej kilka osób.
Póki był asfalt starałem się nie zwalniać i wypracować sobie jak najlepszą pozycję przed wjazdem do lasu w Lipkowie.
Z powodu wcześniejszych deszczy na polach przed lasem było trochę błota, ale stawka się trochę rozstrzeliła i można było spokojnie wymijać co gorsze kałuże.
Wjazd do lasu przez strumyczek miałem obcykany - przejechałem po kamieniach z lewej, uniknąłem w ten sposób zamoczenia przerzutki już na początku maratonu ;)
Później w sumie dużo się nie działo. Nie licząc zatoru na 9-10 km przy ogrodzeniu. Był to czas na nawiązanie kilku znajomości :)
Jak już wszystko ruszyło znowu zacząłem wyprzedzać. Grzałem ile natura dała :)
Było stosunkowo łatwo. Trasa prosta, bez oszałamiających podjazdów, momentami tylko jakiś większy piasek... Do czasu...
Mniej więcej po przejechaniu 2/3 trasy zaczął kropić deszczyk, jeszcze wtedy deszczyk... Podziałał orzeźwiająco na lekko zmęczone już ciało :) Następnie zaczęło padać mocniej, a do opadu doszły grzmoty i błyskawice.
Drogi, nawet te ubite, zaczęły zamieniać się w ślizgawki - trzeba było uważać żeby gdzieś nie wyglebić. Po pewnym czasie jazdy w takich warunkach coś zaczęło się dziać z tylną przerzutką, zaczęła wciągać łańcuch. Co kilkadziesiąt obrotów do przodu musiałem zrobić ćwierć obrotu w tył żeby odblokować zaklinowany łańcuch. Bałem się, że zaklinuje się w momencie jak będę gdzieś dociskał mocniej i go zerwę albo zmielę przerzutkę, ale...na strachu poprzestałem. Nawet nie mogłem oderwać wzroku od drogi żeby spojrzeć na nią i zobaczyć co się dzieje. Postanowiłem nie zatrzymywać się i zaryzykować. Zbyt dużo miałem do stracenia... :)
Zaczęły się skurcze. Nie moglem dokręcać na stojąco bo mięśnie łydek i ud odmawiały wtedy posłuszeństwa. Bałem się wtedy, że nie dam rady dojechać do mety. Wiedziałem już, że pojechałem za ostro i konsekwencje tego mogą być niezbyt miłe.
Jakoś dawałem radę. W zasadzie dobrze, że zrobiło się błoto. Nie można było jechać tak szybko, więc troszkę odpocząłem. Najgorsze były zaparowane i zabłocone okulary. Świata przez nie nie było widać. Jechałem jak przez mgłę widząc tylko ogólny zarys trasy i gościa parę metrów przede mną - śmieszne, ale trochę niebezpieczne.
A później nadeszło coś czego w najgorszych koszmarach sobie nie wyobrażałem...Około pięciuset metrowy odcinek błota głębokiego po kostki...To była katorga. Koła obklejały się tą mazią blokując się o koronę amortyzatora i łączenie tylnych widełek. Nie miałem już siły go pchać. Wtedy miałem straszny kryzys... Zatrzymałem się na chwilę, resztką sił podrzuciłem rower do góry i otrząsnąłem go z błota uderzając tylnym kołem o ziemię. Trochę pomogło. Oparłem go o drzewo, wyciągnąłem bidon i wypiłem chyba połowę. To mnie troszkę postawiło na nogi. Złapałem maszynę i poszedłem dalej...
Później było już na tyle dobrze, że można było wsiąść na rower i "normalnie" jechać. Chyba już wtedy nie miałem klocków hamulcowych i hamowałem samymi blachami :) ale hamowałem więc nawet się tym nie przejąłem specjalnie.
Za kilka km pokonałem ostatni skręt w prawo wyjeżdżając na prostą przed metą...Zebrałem się w sobie, zmieniłem przełożenie i zdecydowałem się powalczyć o kilka ostatnich sekund. Przejechałem w fontannie wody tryskającej spod kół.
Jak się później okazało pan Zbyszek Kowalki zrobił mi genialne zdjęcie w chwilę po przejechaniu mety, z którego strasznie się cieszę - świetna pamiątka niezapomnianych przeżyć...

Dojazd z bagażami na uczelnie.

Sobota, 30 maja 2009 · dodano: 06.06.2009 | Komentarze 0