"Koks na glebie" czyli tragedia w 2 aktach ;)

Sobota, 17 lipca 2010 · dodano: 17.07.2010 | Komentarze 5

A scenariusz napisało życie ;)
Może jednak od początku. Po wizycie Kingi w moim małym i skromniutkim warsztaciku zgadaliśmy się na wspólne pedałowanie wieczorową porą, kiedy już Łukasz wróci z pracy.
O 20.32 byłem koło domu Pixona, a parę minut później zasuwaliśmy już ulicami na spotkanie z Karotką.
Prawie u celu, na jednym ze skrzyżowań, Łukaszowi przeskoczył podczas ruszania łańcuch w efekcie czego zaliczył piękną glebę. Kiedy się odwróciłem i to zobaczyłem, to myślałem, że zahaczył go koleś samochodem, który to zaparkował na przystanku autobusowym za skrzyżowaniem. Na szczęście tak się nie stało, a Pan po prostu chciał mu pomóc - miło.
Ja czym prędzej ruszyłem zeskrobywać Łukasza z asfaltu. Trochę przerysował rękę i podarł portki ;), a poza tym nic mu nie było, przynajmniej na pierwszy rzut oka.
Łukasz, jak prawdziwy koks, szybko pozbierał się z gleby i pojechaliśmy dalej.
Po drodze miała miejsce jeszcze jedna, tym razem śmieszna sytuacja - jakaś dziewczyna zatrzymała się samochodem, by uratować błąkającą się na środku jezdni kaczkę. Trochę jej w tym pomogłem, a po jej schwytaniu zaczęliśmy zastanawiać się, do którego stawu by ją wrzucić ;)
Niestety dalsze losy kaczki nie są mi znane, ale miłośniczka zwierząt była bardzo zdeterminowana żeby pomóc kaczce, więc sądzę, że w tej chwili pływa ona sobie gdzieś, radośnie przebierając łapkami :)
Już we 3, razem z Łukaszem i Kingą popedałowaliśmy na poligon i tam kręciliśmy się przez większość wycieczki.
Tam też miała miejsce gleba drugiego koksa dzisiejszego wieczoru, czyli moja :)
Na szczęście zupełnie nie groźna i skończyło się tylko na otrzepywaniu kurzu i śmiechu :)
Z poligonu skierowaliśmy się do centrum w poszukiwaniu sklepu. Po drodze zamieniłem się z Kinią na rowery. Jej pierwsza reakcja po przesiadce na Speca była taka sama jak moja - "Ale to fajnie buja!" i uśmiech od ucha do ucha :) Ja zareagowałem identycznie ;)
Koło manufaktury moja dupa odmówiła posłuszeństwa i musieliśmy zamienić się z powrotem ;)
Później, przestraszeni burzą i wizją jechania w deszczu, postanowiliśmy zakończyć dzisiejsze kręcenie i odwieźliśmy Kingę na róg Mickiewicza i Kościuszki, a następnie obraliśmy azymut na dom.
Łukasz podyktował niezłe tempo, które bez zająknięcia przyjąłem. Po drodze z 2 razy dałem zmianę i tak razem, dość szybko dojechaliśmy do Brzoskwiniowej gdzie się pożegnaliśmy.
Już nieco wolniej popedałowałem w stronę swojego domu, a konkretnie mojego pokoju ;)
Bardzo fajny, wieczorny wypad, który zwieńczył dość przyjemny dzionek spędzony na doprowadzaniu do porządku roweru taty, który to nieco rozgrabiłem na rzecz mojego mieszczucha ;) Niebieska szczała taty jest już prawdziwą rakietą z nowym napędem i fajną, klamko-manetką, która pracą powala dotychczasową manetkę "shitmano sis" ;)

-=THE END=-

PS.Taka nuta na dziś - Zion I - Mind Blow

.