Siwy bike blog

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi siwy-zgr z miasteczka Zgierz (Staffa). Mam przejechane 29627.04 kilometrów w tym 5364.76 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 18.19 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 5527 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(32)

Moje rowery

Rambo 3886 km

Author vel Ścigacz 6181 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w kategorii

Jazda w pojedynkę

Dystans całkowity:	16236.01 km (w terenie 1789.73 km; 11.02%)
Czas w ruchu:	702:44
Średnia prędkość:	19.82 km/h
Maksymalna prędkość:	75.80 km/h
Suma podjazdów:	1598 m
Maks. tętno maksymalne:	221 (107 %)
Maks. tętno średnie:	177 (88 %)
Suma kalorii:	42037 kcal
Liczba aktywności:	594
Średnio na aktywność:	27.43 km i 1h 19m
Więcej statystyk

DST 15.70km
Teren 15.00km
Czas 01:30
V_AVG 10.47km/h
Temperatura 0.0°C
Aktywność Jazda na rowerze

ach ta zima :)

Poniedziałek, 2 lutego 2009 · dodano: 02.02.2009 | Komentarze 2

Rzut okiem za okno - słoneczko świeci, śnieg nie pada, cieszą się dzieci ;) i 0*C - dobra, jadę!
Zacząłem się szykować i jakieś 25 minut później siedziałem już na siodle mojego rumaka. To szykowanie takie długie bo jeszcze pies chciał wyjść ;)
Z wolna ruszyłem w kierunku lasu nieopodal mojego osiedla. Droga dojazdowa, w lecie czarna szutrówka, teraz też czarna, ale błotnista maź :/ Jechałem stosunkowo wolno żeby nie kolekcjonować błota na plecach. Jakoś się udało, ale przednie koło skutecznie wzięło się za brudzenie ramy, korby i co gorsza łańcucha.
No cóż, taka kolej rzeczy, że rowery się szybko brudzą zwłaszcza w zimie, ale, ale, nie przejmuję się tym wcale ;) i jadę dalej.
Przejechałem tory i wioskę znajdującą się za nimi i zaczęła się prawdziwa zabawa - LAS. Wielki i... biały las :)
Wygląda co najmniej tak fajnie jak w lecie. Słońce prześwitujące między drzewami odbijające się od białego puchu sprawia świetne wrażenie.
Droga ubita i zmarznięta, chwila nieuwagi i niestety pierwsza, ale zupełnie niegroźna gleba. Tylko moje "spodnie rowerowe" ucierpiały i znalazła się na nich kolejna dziura na nogawce. Chyba nogą o siodło zawadziłem i dlatego.
No cóż, taka głupota nie popsuje mi długo wyczekiwanej wycieczki :) Jadę dalej.
Kolejnych kilka km przebiegło bez większych niespodzianek. Tnąc las główną droga dość szybko dojechałem do Grotnik.
Miałem plan by asfaltem dojechać do kąpieliska nad rzeczką Liną, ale jak zobaczyłem asfalt i jego "brudność" to odpuściłem i zawróciłem do lasu. Skręciłem w pierwszą napotkaną drogę w prawo i...daleko nie zajechałem bo w wąwozie, który przecinał drogę zrobiła się mała rzeczka, ale na tyle duża, że wolałem nie próbować jej przejechać. Wizja wracania w mokrym buzie/ciuchach nie napawała mnie optymizmem więc skręciłem w lewo i pojechałem śladami jakiegoś quada.
Chwilkę jechałem praktycznie przez szczery las i drogę miałem tylko dzięki ubitemu przez quada śniegowi. Później zobaczyłem w dole mały mostek. Zjazd z górki, przeprawa piesza i podejście z drugiej strony. Tak, tak - podejście. Próbowałem podjechać, ale nie dało się - zbyt ślisko.
Gdy wdrapałem się na górę okazało się, że wyjechałem przy kąpielisku, do którego dojechać chciałem :)
Rzut okiem na siedzące w wodzie kaczki i heja przez las z powrotem do domu. Tym razem inną, ale dobrze znaną mi traską.
Tutaj śnieg nie był już tak ubity jak na "głównej przelotówce" przez las :) i jechało się trochę ciężej. Co jakiś czas słyszałem kruszony pod kołami lód. Parę razy przednie koło się uślizgnęło przyprawiając mnie o szybkie reakcje i przyspieszone bicie serca, ale obeszło się bez gleb ;)
W pewnym momencie moją drogę przecięły biegnące sarny - miły dla oka widok.
Całkiem szybkim tempem z dość wysoką kadencją wróciłem do wjazdu do lasu.
Później znana rutyna - wieś, droga za torami i hamowanie pod blokiem.
Ot taka wycieczka. Niby nic specjalnego i kilometrów mało, ale miałem dużą radochę. Bo jak do tej pory to po lesie w tą zimę nie jeździłem jeszcze.
Teraz tylko umyć i nasmarować łańcuch i można jechać znowu :)